Pune Nahi Tithe uNe

I usually enjoy the auto rides in the heart of the city in the evening. Yesterday I went past all the known places and it was fun recollecting all the shopping and all the eating and all the kuchkat people I encountered over the years shopping in these lanes. It was more than 20ish years ago, when I moved to Pune and resided in Aundh. So at that time I heavily relied on that one cousin who was here and we ate at pretty much all the good restaurants, climbed those mountains and did all the fokatgiri. In Mumbai, if you go to any sweet shop/farsan shop you always ask Ye fresh hai kya before buying. So we went to the OG Chitale outlet and I asked the same thing Bakarwadi fresh ahe ka and my cousin was like इकडून निघा, इकडे असं नाही विचारत. इकडे कोणी फुकट sample देउन हे घ्या हे पण घ्या हे सुद्धा फ्रेश आहे असं बोलत नाही. घ्यायचं असेल तर घ्या नाहीतर निघा असं काहीसं असतं. मग मला ह्या behavior ची सवय झालीं and it really didn't bother me that much. Same was with Westside at FC road. It used to be a very tiny shop and that shopkeeper had कपाळावर आठ्या seeing customers and he had the audacity to say घ्यायचं काही नसतं नुसतं येतात उगाच. We were just 3 of us in the shop then and I said तुम्हाला जरी वाटत असलं की मला मराठी येत नाही तरी मला येतं आणि ह्या दोघींनाही समजतं. त्याच्यावर कुचके काका म्हणाले तुमच्याबद्दल बोलत नाहीये. मी म्हणलं दुकानात फक्त आम्हीच आहोत. त्याचा shop मध्ये trial करायला फक्त एक कुर्ता of each size होता. आणि फक्त तोच घालायचा irrespective of which one you really wish to buy. So असे फालतू rule असताना सुद्धा आम्ही i guess केलंय तिकडून शॉप. आता lets come to couple of days ago. I went to this store which I saw on Instagram Home linen studio. They seemed to have good stuff so I went all the way to checkout their collection. The staff was कुचकट, didn't want to show things, then they wanted me to shortlist in a giffy. Then the owner maharani came . Butterfly सारखी उडत उडत आली. तिकडे एक disgruntled customer आले होते गोडसे. ते पुण्याचेच होते कारण स्वतःची चूक असताना owner वर चढत होते. त्यांचे pillows standard size चे नाहीत आणि कव्हर बसत नव्हते was the problem. असो.... तर i waited patiently till this शाणा customer left so I could talk to the owner. But this butterfly just left. As PuLa rightly pointed out दुकानातली सर्वात दुर्लक्षित गोष्ट म्हणजे गिराहिक. तिचा नवरा बहुतेक गल्ल्यावर बसलेला होता. मी staff ला म्हणलं काही discount offer वगैरे आहेत का? त्यावर म्हणाली 30000 चं घेतलं तर मिळेल 10%. मी म्हटलं एवढं घ्यायचं असतं तर मी wholesale Market मधे नसते का गेले. मग i asked that गल्ल्यावर बसलेला owner काही discount and he said the same thing. I asked him round figure तरी करा to which he said NOO. Then I asked the staff ek ajun bag मिळेल का कारण खूपच घाणेरडी bag दिली होती ज्याला owner approval लागणार होतं. So I said Never mind and I left. And a very similar incident at Shalgar शनिपार. ऑटो रिक्षा वाले पण SAME आहेत अजून. मीटर ने येत नाहीत, rigged meter. Blah blah. So 20 वर्षानंतर सुद्धा कुचकटपणा अंगी बाळगणारे आणि त्या कुचकटपणाचा जाज्वल्य अभिमान असणारे हे कुचकट पुणेरी पुणेकर. 😆😆 ही पोस्ट वाचून कोणाचा भावना दुखावल्या असतील तर तो तुमचा वैयत्तिक प्रश्न आहे. मी तुम्हाला वाचायला प्रवृत्त केले नाहीये. The only exception to all this kuchkatpana was PNG Aundh outlet. They had an amazing collection. Loved it and they were genuinely so nice that I had to pinch myself. एवढं नीट वागणुकीची पुण्यात सवय नाहीये😉😉😉 ©सुप्रिया साने २५ एप्रिल २०२५